Niet kunnen of willen vermijden dat er renners wegrijden uit het peloton; achterblijven bij de groep.
Merckx liet na de demarrage ‘het gat’ vallen, zodat de sprinters gedwongen werden de beschuttende wielen van hun aantrekkers te verlaten om in de wind te komen. (Jan Cornand & André Blancke: Hoe Merckx de Tour verloor. 1975)
Op 800 meter Het die ploeg een gat vallen voor Jekimow: ik ging er achteraan en reed hem op de top van de klim voorbij. De resterende 500 meter kon ik tien meter voor Wijven. (Trouw, 13/03/1992)
