Franse term voor het naar voren schieten, het plotseling wegspurten. Soms spreekt men ook van een ‘dubbele demarrage’, d.i. in volle spurt het tempo nog eens extra opdrijven; een tweede demarrage plaatsen. Een onstuimige demarrage noemen de Franse renners een ‘algarade’ (letterlijk: uitval). ‘Een splijtende demarrage plaatsen’: het tempo verhogen met een vlijmscherpe aanval. De Engelse term is: breakaway. Kijk ook onder droog.
En ook Michaels en Polleur weerden zich bij de verschillende demarrages van den slanken Hollander geducht! (Sport in beeld. Revue der Sporten, 24/07/1939)
Vier ronden voor de finish werd hij echter ingehaald en had niet de kracht om de demarrage van Piet Kleine te pareren. (NRC Handelsblad, 15/01/1990)
