Bij het inhalen van een tegenstander niet aan diens wiel gaan zitten, maar meteen hard doorrijden. Zie ook: kletsen.
Hij zette nog eens extra in en denderde in een klassieke ‘er-op-en-erover’-actie voorbij zijn ploegmaat en de Italiaan. (Ron Couwenhoven: Wielerklassiekers. 1990)
Op de Tourmalet ging de Fransman Dante Gianello ervandoor, maar Vissers achterhaalde hem en ging ‘erop en erover’, zoals dat zo mooi in wielertermen heet. (Raymond Kerckhoffs & Robert Janssens: Triomf en tragiek op de Tourcols. 2003)
