Argos - Stad in het zuidelijke deel van de vlakte van Argolis, koninkrijk van Diomedes, die in de Ilias het leiderschap van Agamemnoon erkende.
Na de inval van de Doriërs kwam Argos toe aan Temenos, de oudste van de Herakliden, en werd de hoofdstad van de streek, die ze veroverd hadden, o.a. met Mykene, Tiryns, Nauplia.
Van hieruit veroverden zij het grootste gedeelte van de Peloponnesos in het noordoosten. In het begin van de 7e eeuw v.C. werd Argos, gebouwd aan de voet van de akropolis Larissa, de machtigste polis van Griekenland onder koning Pheidon, die de Spartanen versloeg, de eerste Griekse munt liet slaan in Aegina en de persoonlijke leiding waarnam bij de Olympische spelen. Het Argeïsch systeem van maten en gewichten werd door heel de Peloponnesos aanvaard. Na zijn dood kwam Korinthos op als belangrijkste staat. Argos’ macht zonk in de mate waarin die van Sparta steeg.
In 404 v.C. leed Argos een zware nederlaag tegen Kleomenes I van Sparta. In 480-479 v.C. bleef Argos neutraal tegenover Perzië. Kort daarop werd er de democratie ingesteld. Argos sloot herhaaldelijk een bondgenootschap met Athene tegen Sparta, doch was op militair gebied een onbetrouwbare kracht, b.v. bij de gevechten bij Mantinea in 418 v.C. Argos deelde in de nederlaag en dit was aanleiding tot een scherp conflict tussen de aristocratische en de democratische partijen, die het respectievelijk met Sparta en Athene hielden. Deze innerlijke twisten waren de directe oorzaak van de politieke ondergang van Argos.
Tijdens de opgang van Makedonië en het optreden van Philippos II in Midden-Griekenland stond Argos aan zijn kant. De Argeërs waren de laatsten om tot de Achaïsche Bond toe te treden, nadat een reeks tirannen de macht aan zich getrokken had.
De voornaamste godheid van Argos was Hera, die er haar grote tempel, het Heraion, had, 7 à 8 km van de stad langs de weg naar Mykene. In de stad zelf stond een zeer oude tempel van Athena aan de lage kant van de akropolis en aan de agora de tempel van Apollo Lykeios.
