Coercitio - Recht van de magistraten (behalve de quaestores) om de burgers tot eerbied en gehoorzaamheid aan hun verordeningen te dwingen. De dwangmiddelen, waarover zij in dit verband beschikten, waren: doodstraf, geseling, boete (multae dictio), hechtenis en inbeslagneming van goederen (pignoris capio).
Alleen de magistraten met imperium (zie Magistratus) en de tribunus plebus konden voor zover de provocatiewetten hierop geen inbreuk maakten, al deze straffen aanwenden. De censores en de aediles hadden alleen het recht boeten op te leggen en goederen in beslag te nemen. De magistraten met imperium hadden de coercitio tegen de magistraten, wier imperium geringer was dan het hunne, en tegen de magistraten die geen imperium hadden. De volkstribunen hadden dit recht tegen alle magistraten, terwijl zij aan geen enkele coercitio onderworpen waren.
