Claudius I - (eig. Tiberius Claudius Nero Germanicus) Romeins keizer (41-54 n.C.). Claudius was de zoon van Drusus en Antonia minor en werd in 10 v.C. te Lyon geboren (Gallia). Na de moord op Caligula werd hij door de cohors praetoria tot keizer uitgeroepen. Hij huwde (voor de vierde maal) zijn nicht Agrippina, dochter van zijn broer Germanicus, en sloot zijn zoon uit een vorig huwelijk, Britannicus Caesar, uit van de opvolging, terwijl hij Cn. Domitius Ahenobarbus (.zie Nero), zoon van Agrippina, als troonopvolger adopteerde.
Zijn beleid werd gekenmerkt door een bewust terugkeren naar de augusteïsche traditie van een efficiënt bestuur voor het rijk. Zijn administratie werd evenwel geleid door vrijgelatenen. Te Ostia bouwde hij een grote zeehaven en hij verrijkte Rome met twee nieuwe waterleidingen: de Annio novus en de aqua Claudia (zie Aquaeductus). Vreesachtig van aard, was hij meer geschikt voor de studeerkamer dan voor de troon. In 54 n.C. werd hij door zijn echtgenote Agrippina uit de weg geruimd.
Nawerking: I, Claudius en Claudius the God (1934), romans door Robert Graves, vertaald in verschillende talen en vaak herdrukt; Schimmen van Schoonheid, vrije bewerking van Tacitus’ en Suetonius’ uitspraken over keizer Claudius, door Louis Couperus; Claudius (1703), opera door de Duitse componist Reinhard Keiser (1674-1739).
