Chalkidike

betekenis & definitie

Chalkidike - Kaap van Makedonië tussen de Thermaïsche en Strymonische Golf, uitlopend in drie schiereilandjes of voorgebergten. Op het oostelijke schiereiland bevindt zich de Athosberg. In de 7e en 6e eeuw v.C. werd het gekoloniseerd door Grieken uit Chalkis (Euboia). De belangrijkste steden waren Olynthos en Potideia; Stageira was de geboorteplaats van Aristoteles. Omstreeks het midden van de 6e eeuw maakte Athene van Chalkidike zijn belangrijkste steunplaats in het noorden. Uit vrees voor de Makedonische expansie na de Perzische Oorlogen, sloot Chalkidike zich aan bij de Delisch-Attische Zeebond, doch in 424 v.C. maakte Brasidas zich meester van Olynthos en andere steden. In 404 bij het einde van de Peloponnesische Oorlog bleef Chalkidike onafhankelijk. Onder leiding van Olynthos vormden de steden van Chalkidike een eigen bond, die zelfs de stad Pella van Makedonië omvatte. Deze bond sloot zich aan bij de Tweede Attische Zeebond met Athene, doch viel uiteen en werd een gemakkelijke prooi voor Philippos II van Makedonië, die er zijn veteranen vestigde.