Gepubliceerd op 12-09-2017

Carthago

betekenis & definitie

Carthago - Oude zeehaven, gesticht door de Feniciërs in 814 v.C. onder de naam Quart-hadasht (lett. de nieuwe stad), in het huidige Tunesië. Haar moederstad was Tyros. De Romeinse naam Poeni verwijst naar de Semitische oorsprong van de stad. Het was een stad met een grote invloedssfeer op maritiem-commercieel gebied: het was een handelsrepubliek.

De stad werd geleid door een raad, het sanhedrin, en tweejaarlijkse magistraten, de zgn. suffeten, die oorspronkelijk slechts juridische macht hadden. Evenals in Rome heerste er een klassenstrijd tussen het proletariaat en de aristocratie. Enkele rijke families, die soms aan de kant van het proletariaat stonden, leidden de politiek, b.v. de beroemde Barkas-familie, waartoe o.a. Hannibal behoorde. Vanaf 364 v.C. liep de Carthaagse geschiedenis gelijk met de Romeinse in de zgn. Punische Oorlogen. Praktisch eindigt de geschiedenis van de stad in 146 v.C. met de totale verwoesting ervan. Het gebied werd toen de provincie Africa.