Bruttium - Zuidelijkste deel van Italië, het huidige Calabria, genoemd naar de Italische stam der Bruttii. Oorspronkelijk werd het bewoond door een stam, die zowel Oenotri als Itali wordt genoemd. De streek was rijk aan Griekse kolonies, waarvan de voornaamste zijn: Kroton, Thurioi, Laus, Sybaris, Rhegion, Locri. Deze kolonisatie begon in de 6e eeuw v.C.
Belangrijk was de verwoesting van Sybaris in 510 v.C. door de inwoners van Kroton. Dionysos van Syrakusae veroverde Bruttium en Kroton viel in 379 v.C. In 356-355 v.C. werd de zgn. Confederatie van de Brutii gesticht, de confederatie van een stam, die door de Lucaniërs beschouwd werd als ontstaan uit hun slaven. In de 4e en 3e eeuw leidden zij een vrijwel onafhankelijk bestaan, doch toen zij Pyrrhos steunden, werden zij voor een groot deel door de Romeinen onderworpen. In 215 v.C. sloten zij zich aan bij Hannibal, met het gevolg dat zij in het begin van de 2e eeuw volledig werden onderderworpen en het statuut van dediticii moesten aanvaarden. Rome stichtte er herhaaldelijk coloniae, zodat de vroegere onafhankelijkheid snel tot het verleden behoorde.
