Anthemius

betekenis & definitie

Anthemius - Romeins keizer (467-472 n.C.). Na de moord op keizer Maiorianus in 461 kwamen er slechts gekroonde marionetten op de troon van het Westen. Libius Severus, door Ricimer tot keizer aangesteld, was een zwak element, stond helemaal onder invloed van de legeraanvoerder. De onophoudelijke aanvallen van de barbarenlegers versnelden de ontbinding van het rijk. Ten einde raad vroegen gezanten van Italië aan de keizer van het Oostromeinse Rijk, Leo I, een nieuwe keizer aan te stellen. Deze zond in 467 Anthemius, een van de belangrijkste personages van zijn hofhouding, de comes van Illyricum, militair bevelhebber van het Oosten, en schoonzoon van keizer Marcianus. Anthemius werd door de senaat aanvaard, ook door Ricimer, die diens dochter huwde. Doch de eensgezindheid en samenwerking tussen Ricimer en Anthemius bleven niet duren, vooral na een paar militaire nederlagen. In 472 riep Ricimer Olybrius tot nieuwe keizer uit, nadat hij zijn schoonvader Anthemius had afgezet en van zijn rechten vervallen verklaard. Olybrius verscheen vóór Rome aan het hoofd van een barbarenleger. Anthemius werd gevangen genomen en ter dood gebracht. Ricimer stierf enkele maanden later.