Andromache - Echtgenote van de Troiaanse held Hektor, moeder van Astyanax. Na het beëindigen van de Troiaanse Oorlog viel zij als buit in handen van Neoptolemos, zoon van Achilleus. Euripides heeft deze stof bewerkt in zijn tragedie Andromachè, waarin deze de echtenote van Neoptolemos wordt en deze laatste ook Hermione tot vrouw neemt.
Nawerking: Andromache, tragedie door Jean Racine (1639-1699), gecreëerd te Parijs (18 november 1667); daarvoor maakte de Franse componist Camille Saint-Saëns (1835-1921) de toneelmuziek in Monte Carlo (1909); La guerre de Troie n’aura pas lieu (1935), toneelwerk door de Franse literator J. Giraudoux (1882-1944); Andromaque, neoklassieke tragedie van de Russische auteur Pavel Katenine (1792-1853); naar de tragedie van Racine werden meerdere opera’s gecomponeerd: door Antonio Caldara (1670-1736) volgens een libretto van Apostolo Zeno, voorgesteld te Wenen (1724); door Francesco di Feo (1691-1761) te Rome (1730); door Antonio Maria Gaspare Sacchini (1730-1786) te Florence (1763); door André M.E. Grétry (1742-1813) te Parijs (1780); door Giovanni Paisello (1740-1816) te Napels (1798).
