Aes

betekenis & definitie

Aes - Romeinse munt. Na de periode van de ruilhandel bij de oude Romeinen, boeren en veefokkers, werd een onbewerkte en ruwe staaf metaal als betalingsmiddel ingevoerd. Deze staaf bestond uit koper en tin: aes rude, waarvan het gewicht regelmatig werd gecontroleerd: aes grave. Na enige tijd, ongeveer in ’t midden van de 5e eeuw v.C., kreeg de staaf een rechthoekige vorm, werd gemerkt en het gewicht ervan werd bepaald op 5 as (asses librales), ongeveer 1,800 kg, het aes signatum. Het model of ijkgewicht van dit koperen geld berustte in de tempel van Iuno Moneta op het Capitolium. Ten gevolge daarvan kreeg de term aes ook de verruimde betekenis van betalingsmiddel en vergoeding, b.v. aes hordearium, de vergoeding door de staat betaald aan de ridder, eques, voor het onderhoud van zijn paard. Hiertoe moesten de weduwen en minderjarigen een belasting opbrengen, die dezelfde naam droeg. Aes militare was een equivalent voor stipendium, soldij, of aes ordinarium door M. Firius Camillus in 406 v.C. ingevoerd. Aes uxorium was een belasting vanwege de censores vastgesteld voor de burgers die volhardden in het celibaat. Aes alienum was de geëigende term voor schuld.