Golfsportwoordenboek

Jan Luitzen (2009)

Gepubliceerd op 26-07-2017

scramble

betekenis & definitie

(de) 1 (strokeplay) - spelvorm voor teams van vier spelers, waarbij ieder zijn eigen bal afslaat; daarna wordt de bal van de speler die het beste ligt, opgenomen en vanaf die plek (binnen één stoklengte daarvan) spelen de andere drie hun bal, enz. tot op de green; daar wordt de bal van de speler die het beste ligt, gemarkeerd en opgenomen en vanaf die plek (binnen 10 cm daarvan) proberen de andere drie in één keer te putten; lukt het hen geen van drieën, dan put de eigenaar van de opgenomen bal en wordt het door hem gescoorde aantal slagen opgeschreven

2 (matchplay) - variant op foursome, waarbij beide spelers van beide teams hun bal afslaan, daarna de bal kiezen die het beste van de twee ligt en vervolgens beide ballen van die plaats spelen; na deze tweede slag worden de ballen weer gespeeld van waar te liggen; winnaar van de partij is het team dat de meeste holes heeft gewonnen, syn. Australian foursome, best-ball better-ball.

Herkomst: Eng. (zich verdringen)