(Pagus Mosariorum, Pagus Masau, Masagoa, Masao), een gebied in het Frankische Rijk, dat 714 het eerst voorkomt in de bronnen en dat het gebied langs de Maas stroomafwaarts van Luik omvatte tot bij Cuijk of Grave. Werd vóór 870 in twee graafschappen verdeeld: Masau superior en Masau subterior, van 870 af in vier graafschappen: nl. rond Maaseik en Cuijk aan de linkeroever van de Maas en om Susteren en Wassenberg aan de rechteroever.
In de 11e eeuw uiteengevallen; een deel kwam aan Luik, terwijl zich in de rest verscheidene heerlijkheden ontwikkelden. → Limburg.
