(Pendjab, Pendschab, Pandschab, Punjab, Punjaub), d. i. Land der Vijf rivieren, vroeger het voornaamste bestanddeel van het rijk der Sikhs of van Lahore, vormt sedert 1849 alsbrilschindische bezitting het noordwestelijkst gedeelte van Hindoslan, is 4408 vierk. mijlen groot, en beeft 14,700,000bewoners, wier taal ('iPcndzjabi) afstamt van het Sanskrit.
Den naam P., of Pentapolamië, draagt dit land naar de vijf rivieren Dzjelam (of Behat), Tsjinab, Rawi (of fraoti), Bejas (Beas) en Sutledzj (of Ghara), die alle in bet Himalaja-gebergte ontspringen en zich ten laatste vereenigen tot eene groote bevaarbare rivier (zie PARDZJNAD), die zich hij Miltuh-Kote in de provincie Moeltan ontlast in den Indus. De P. is tegenwoordig ingedeeld in vijf provinciën (Lahore, Moeltan, Leja, Dzjelam, Pesjawur), en heeft tot hoofdstad Lahore; van de overige steden in den P. zijn de voornaamste: Amritsir, Serinagur, Moeltan, Pesjawur, Dzjellinder (Jullinder), Dzjelalpoer (Jelalpoor). De P. was het tooneel der veroveringen van Alexander den Groote in het Oosten. In het begin der 10e eeuw werd de P. afgeloopen door Mohammed van Ghuzni »den Verwoester”; daarna werd dit land veroverd door de Afghanen, en in 1526 door Baber (Baboer), den mongoolschen veroveraar.Onder Randzjit (Runjeet)Singh, werd de macht en het grondgebied des rijks aanmerkelijk vergroot; bij zijnen dood (1839) en de daarop gevolgde vermoording van zijne naaste erfgenamen, verviel het land tot volslagene regeeringloosheid. Toen de Sikhs met eene sterke legermacht een vijandelijken inval deden op britsch grondgebied (1845), werden zij door de Engelschen verslagen bij Moedki (Moodkee), Firozschach (Ferozeshah), Aliwal en Sabraon, zoodat ze genoodzaakt werden zich te onderwerpen (tractaat van 1846). Dit tractaat werd geschonden door Sjier (Shere)Singh in 1848; waarop de legermacht der Sikhs totaal vernietigd en uiteengedreven werd door de overwinning, die de Engelschen 21 Febr. 1849 bevochten bij Goedzjerat (Goojerat). Kort daarna werd de P. formeel bij Britsch O. I. ingelijfd.