tegenw. het Land der Sjendi, landschap in Ethiopië, tusschen den Nijl en den Astaboras (thans Atbarah), strekte zich uit naar het zuiden, zonder bekende grenzen; de ouden kenden van M. slechts het noorden, en hielden het voor een eiland. Reeds in de hooge oudheid was M. een machtig rijk, en schijnt zelfs Egypte vooruit te zijn geweest in beschaving.
Men vermoedt niet zondergrond,dat Thebe oorspronkelijk eene volkplanting was van M. De gedenktcekenen van M. zijn even talrijk en kolossaal als die van Egypte. Waarschijnlijk is het, dat M. vorsten heeft gegeven aan sommige gedeelten van Egypte; naar men wil was de 25e egyplische dynastie (de ethiopische) herkomstig uit M.: maar het is buiten kijf, dat Sesostris (Ramses III) er zich meester van maakte. De regeeringsvorm van M. was lang theocratisch: er was een koning, maar boven hem stond de priester, die hem in naam der godheid ter dood kon laten brengen. Zekere Erganes, koning van Meroë in de 3e eeuw v. Cbr. (ten tijde van Ptolemeüs II) bracht eene omwenteling ten uitvoer, en vermoordde al de priesters in hunnen tempel. Het landschap M. is eerst in de 18e eeuw door Europeanen bezocht, en van 1819 tot 1822 door den franschen reiziger Cailliaud. De hoofdstad M. lag ten tijde van Strabo in de nabijheid van het tegenwoordige Begerauieh, benoorden Sjendi, tusscben den Nijt en den Astaboras,waar nog ten huidigen dage uitgestrekte ruinen en twee groepen pyramieden aangetroifen worden. Vroeger echter, sedert den tijd van den ook over Egypte heerschenden ethiopischen koning Tharaka (Tirhaka), lag M. bij den tegenwoordigen berg Barkal, waar thans nog een dorp gevonden wordt, dat Merawe heet, benevens talrijke overblijfselen van egyptische bouwkunst. Ten tijde van Christus' geboorte lag de residentie der ethiop. koningen op het eiland van den Astaboras, waar, onder de namen van Naga en E’Sofra, nogopditoogenblik ramen daarvan aanwezig zijn.
