(graaf), fransch luitenant-generaal, geb. 1770 te Pontarlier, gest. 1835, ging 1792 als vrijwilliger in dienst, en klom op tot den rang van brigade-generaal. Als zoodanig onderscheidde hij zich bij Austerlitz, waar hij benoemd
werd tot divisie-generaal; bij Eylau, Friedland, Essling en Wagram handhaafde hij zijnen reeds verworvenen roem. In 1812 behoorde hij tot het Groote leger, en redde een armeekorps bij Dennewitz. In de Honderd Dagen bekleedde Napoleon hem met verscheidene gewichtige kommandementen. Deswege werd M. onder de tweede Restauratie bij verstek ter dood veroordeeld, van welk vonnis hij echter reeds kort daarna eene herziening verkreeg. Na de omwenteling van 1830 werd hij tot pair benoemd.
