duitsch componist, geb. 31 Maart 1752 te Rohrau aan de Oostenr.-hongaarsche grenzen, zoon van een armen karreman, ontwikkelde zich hoofdzakelijk door eigen studie, en werd 1760 kapelmeester van prins Esterhazy, voor wien hij zijne meesterlijke symphonien en kwartetten schreef. Met zijn oratorium «Zeven woorden van den Zaligmaker aan het Kruis” (1785) maakte hij grooten naam, deed eene kunstreis naar Engeland, en schreef na zijnen terugkeer de «Schepping” en de «Jaargetijden", twee oratorien, die zijn naam onsterfelijk gemaakt hebben.
Het aantal zijner compositièn is groot in alle genres, en in alle genres muntte hij uit; maar vooral de instrumentale stukken van H. bezitten onovertreffelijke verdiensten. Ook als mensch achtenswaardig, stierf hij te Weenen 31 Mei 1809.
