een demagoog, in de groote fransche omwenteling bekendonderden naam van Père Duchesne, geb. te Alencon 1755, kwam zeer jong naar Parijs, waar hij in knechtelijke dienstbetrekkingen den kost won tot 1789, toen hij de uitgave begon van een hevig revolutionair blaadje, getiteld »Père Duchesne”, welke naam vervolgens zijn eigen bijnaam werd. Door dat blaadje in de volksgunst gekomen, werd hij 10 Aug. 1792 gekozen tot substituut van den procureur-generaal der gemeente (zie CHAUMETTE), speelde bij alle volksbewegingen eene groote rol, was een der ijverigste voorstanders van de »eeredienst der Rede”, en overreedde (7 Nov. 1793) verscheidene constitutioneele geestelijken om hnn ambt neder te leggen.
Gelijktijdig begon hij met zijne aanhangers (de Hebertisten, o. a. Anacharsis Clootz, Ronsin, Vincent, Momoro) de vervolging tegen de zoogenaamd gematigden, waarbij de hevigste revolutionairen werden beticht van lauwheid en dubbelhartigheid; zij wilden al de macht der Conventie, welke vergadering zij voor te aristocratisch uitkreten, overhrengen op de Gemeente; maar het comité van Openbaar welzijn vaardigde een bevel tot inhechtenisneming tegen H. uit, en 24 Maart 1794 beklom hij met verscheidene anderen het schavot.
