lat. Isauria, landschap in het zuiden van Klein-Azié, tusschen Painphylie en Cilicie, I. genaamd naar de voormalige hoofdplaals Isaura (zie dat art.).
De grootendeels van zeerooverij levende bewoners van I. traden 87—84 v. Chr. in bondgenootschap met Mithridates tegen de Romeinen, en werden 67 v. Chr. door Pompejus verslagen. Nog in de 5e eeuw na Chr. werd Seleucia door de Isauriers bemachtigd; sedert dien tijd verdwijnen zij uit de geschiedenis. Later vormde I., met inbegrip van nagenoeg geheel Tracheotis, eene provincie van de Oostersche diocese, bewesten Cilicia la, en had toen tol hoofdpl. Seleucia-Trachea.
