Geographisch- historisch woordenboek

Servaas de Bruin, D. Noothoven van Goor (1869)

Gepubliceerd op 29-11-2021

Heraclea

betekenis & definitie

naam van een aantal steden der oudheid, dus (genaamd ter eere van Heracies (Hercules), of naar het heette door hem gesticht; de voornaamste waren:

1) Heracleea Thracice, of Perinthus, tegenw. Erekii; zie EBEKU 1) en PEBINTHUS.
2) Heraclcea Pontica, of Eribolum, tegenwoordig Erekii, oorspronkelijk eene door Megarenzers of Mileziers gestichte kolonie in Bithynië aan den Pontus Euxinus (vandaar de bijnaam »Pontica"), was zeer machtig, en stichtte zelf verscheidene koloniën; zie EREKLI 3).
3) Herackea Lucanice, tegenw. tegenw. Policoro in Italië, op de kust der Ionische Zee, nabij Metapontum, aan de uitwatering van den Aciris; was eene volkplanting vanTarentum; hier versloeg Phyrrhus de Romeinen 280 v. Chr.; dit H. werd te gelijk met Tarentum door de Romeinen onderworpen 273 v. Chr.
4) Heraclcea Minoa, op de zuidkust van Sicilië, in het westen, nabij Agrigentum, cretenzische kolonie, was een tijd lang zeer groot en zeer bloeiend, doch werd verwoest door de Carthagers.
5) Heraclcea Caccabaria, of Fanum sancti Eutropii, tegenw. Sainl-Tropez, stad in Gallië, in het 2e Narbonneesche, aan de zee, bezuiden Forum Julii.
6) Heraclcea Vtennensis, tegenw. Saint-Giiles, stad in Gailie, in het Vienneesche, op den rechter-oever van den wijden mond der Rhóne; was de eerste residentie van den gothischen koning Ataulf.
7) Heracleea, oude naam der stad Candia.

< >