Geographisch- historisch woordenboek

Servaas de Bruin, D. Noothoven van Goor (1869)

Gepubliceerd op 21-10-2021

Curtius

betekenis & definitie

(Marcus), een jong Romein, die zich voor zijn vaderland opofferde aan de helsche góden. Een groote afgrond was in het Forum ontstaan; en toen het orakel verklaard had, dat die afgrond zich niet zou sluiten voordat Rome zijn kostbaarst goed daarin zou hebben geworpen, aarzelde de reeds door zijne heldendaden beroemde C. niet, maar sprong, met zijne volle wapenrusting aan, in den gapenden afgrond, die (zegt de legende) zich onmiddellijk daarop sloot (360 v.

Chr.).(Quintus). Zie QUINTUS-CURTIUS.

< >