benaming van een sterrekundig geschrift van Claudius Ptolemeus, aanvankelijk genaamd Syntaxis megiste, d. i. Rangschikking van het Groot Heelal.
In de 9e eeuw noemden de Arabieren dit boek eenvoudig megiste, met hun lidwoord al er voor; vandaar de zonderlinge verbastering A., onder welken naam het nog heden ten dage bekend is. In 13 boeken afgedeeld, bevat dit werk al wat de Ouden van de sterrekunde wisten, benevens eene opsomming van 1022 sterren. Eerst in de 15e eeuw werd de grieksche tekst ontdekt; en de eerste druk verscheen te Bazel, 1538, in fol.
