het aftappen van een gedeelte van de hersenruggemergsvloeistof door een holle naald in de ruggegraatsholte (in het lendengedeelte) te steken. Op deze wijze kan de geneesheer zich een oordeel vormen omtrent de hoedanigheid van dit vocht, wat voor de herkenning van verschillende aandoeningen van hersenen en ruggemerg van belang is.
Ook kan deze punctie bij sommige toestanden een gunstigen invloed op het ziekteproces uitoefenen. Aan den anderen kant is de L. niet geheel zonder gevaar en vereischt zij oefening en strenge asepsis. In vele gevallen ziet men bij den lijder duizelingen, flauwten, braken enz. optreden. De methode is uitgevonden door den Duitschen geneesheer Quincke.
