En kistje mie 'n strooien band, daar vare me mee naar het andere land. 't andere land is veel beter dan hier. Daar zienge de engeltjes van tierelierelier'. (Dialect: Goes- Zeeland). De Byzantijnse geschiedschrijver Procopius van Caesarea verhaalde in de zesde eeuw over een volk, de Sueven, dat tegenover de zeekust van Engeland woonde. Hij zal hiermee zeer waarschijnlijk de toenmalige bevolking van Zeeland hebben bedoeld.
Hij vertelt dat deze Sueven hun doden in lichte, met stro gevulde bootjes legden en ze de Oceanus Brittanicus op roeiden om daar de bootjes met hun lading in brand te steken. Het op stro leggen van een stervende of een gestorvene is van vóórchristelijke oorsprong. Het is een algemeen verspreid (Indogermaans) gebruik. Voor dit gebruik, dat zich tot in de twintigste eeuw heeft kunnen handhaven, geeft men verschillende verldaringen: - 1. Elk lijk scheidt vocht af, zodat men door het op stro leggen beddegoed spaart. - 2. Men brengt op deze wijze het lijk reeds in aanraking met moeder Aarde; het gebruik zou dan dus zijn ontstaan door geloof aan een onderaards hiernamaals. - 3. Aangezien het vroeger voor een man een schande was op bed te sterven, liet men zich op stro op de grond leggen. - 4. De ziel (geest) zou zich aan het bed kunnen hechten, waardoor dit voor anderen onbruikbaar zou worden. De laatste veridaring is de meest logische, gezien het feit dat men dit stro direct na de beaarding verbrandde. Verschillende geleerden zien in dit verbranden een herinnering aan de Germaanse lijkverbranding, doch het kan ook zijn dat het stro werd verbrand om zijn intense aanraking met de dood. In dit geval is vuur een van de sterkst reinigende middelen. Het lijkstro had verschillende namen: In Limburg sprak men van schoof- of schaufstro (schoof= gezuiverd stro); in Zeeland van dodenstro, in Groningen van reestro. Een oud gezegde, 'van het bed op het stro komen', is van dit gebruik afkomstig en wil niets anders zeggen dan 'van kwaad tot erger' vervallen. In 1964 werd in Volendam door oudere mensen de uitdrulddng 'op het stro liggen' nog gebruikt voor sterven. zie ook: dodenschipper.