Na de reformatie kwamen er veel lieden in de steden wonen die niet tot een gilde behoorden. Deze lieten zich begraven door personen die van het leiden van begrafenissen hun beroep hadden gemaakt. Meestal waren deze personen koster, kapper of hadden zij een rouwwinkel waar men lange jassen en hoeden kon huren. Aangezien de titel 'aanspreker' aan de gildeknecht was voorbehouden, noemden zij zich 'bidders' of 'doodbidders'. zie ook: aanspreker.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Favorieten
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen:
- Je eigen Ensie account
- Direct toegang tot alle zoekresultaten
- Volledige advertentievrije website
- Gratis boek cadeau als welkomstgeschenk