Ook wel scrutineering genoemd: keuring waarbij wordt gekeken of de Formule 1-auto aan alle technische voorschriften voldoet.
Voorafgaand aan elk Grand Prix-weekend worden alle twintig Formule 1-auto’s onderworpen aan de technische keuring. Racedirecteur Michael Masi en zijn team controleren elk detail van de auto’s en laten waar nodig veranderingen aanbrengen.
Veel van deze controles zijn eenvoudig. Voor de afmetingen van de vleugels heeft de technische commissie een mal die daar precies overheen moet passen. Om te kijken of de vleugels niet te veel doorbuigen, wordt er een gewicht op gelegd. Voorts wordt de auto gewogen, net als de coureur inclusief zijn uitrusting. Voor andere controles is meer nodig dan een meetlat en een weegschaal. Elk team moet bij Masi een brandstofmonster inleveren, die dat laat controleren in een speciaal mobiel lab dat bij alle races aanwezig is.
Niet alleen de brandstof zelf wordt gecontroleerd, maar ook de aanwezigheid van residu dat kan wijzen op het gebruik van onreglementaire materialen in de motor. Ook worden tijdens de scrutineering veiligheidsvoorschriften gecontroleerd. Zo is er een test die moet aantonen dat de coureur zonder hulp binnen vijf seconden uit zijn auto kan komen. Teams die iets nieuws hebben ontwikkeld, laten Masi en zijn mannen daar tijdens de keuring vaak even naar kijken om er zeker van te zijn dat het is toegestaan.