Het stuur van een Formule 1-auto dient niet alleen om te sturen. Het is ook het instrumentenpaneel én de boordcomputer.
Decennialang was in een Formule 1-auto het stuur gewoon een stuur. Een rond, later wat afgeplat ding dat als enige functie het besturen van de auto had. Eind jaren tachtig kwamen de semi-automatische versnellingsbakken in opkomst en kregen de stuurtjes aan de achterkant twee flippers waarmee de coureur kon op- en terugschakelen. Inmiddels is het stuur van een Formule 1-auto een technisch hoogstandje geworden. Elke constructeur heeft zijn eigen type stuur, maar gemiddeld zitten er tussen de 25 en 30 knopjes op. Die bieden de coureur de gelegenheid om de rembalans bij te stellen, zijn DRS te openen, de afstelling van het differentieel te wijzigen, te communiceren met zijn team, een slokje water te drinken en nog veel meer.
Daarnaast heeft elk stuur een scherm waarop de coureurs allerlei informatie kunnen aflezen zoals hun sectortijden, de temperatuur van de motor en de remmen en informatie over de instellingen van het motormanagementsysteem. Het stuur is met een kliksysteem bevestigd aan de stuurstang en moet door de coureur zelf worden verwijderd om te kunnen uitstappen.
