Apparaat dat met behulp van geavanceerde digitale techniek een racesituatie kan nabootsen.
Er zijn Formule 1-coureurs die nooit in een Formule 1-auto zitten. Die nooit op een circuit komen, geen handtekeningen hoeven uit te delen en elke avond in hun eigen bed slapen. Het zijn de sim-drivers, simulatorcoureurs. Bijna elk team heeft er een of meerdere in dienst en ze verrichten belangrijk werk voor de echte coureurs. Die simulatorcoureurs zijn trouwens ook echte coureurs, althans, dat waren ze voordat ze de echte circuits verruilden voor de virtuele. De hedendaagse simulatoren zijn zo goed dat racecoureurs er niet alleen nieuwe circuits op kunnen oefenen, maar teams ze ook gebruiken om nieuwe onderdelen te testen zonder daarvoor een echte Formule 1-auto te gebruiken.
Dat werkt zo: een voorvleugel, om een voorbeeld te gebruiken, wordt ontworpen op de computer. De gegevens daarvan worden in de simulator gestopt, die met de nieuwe, virtuele voorvleugel hetzelfde - virtuele - weggedrag vertoont als de echte auto zou doen. Dit gegeven kan worden toegepast op alle onderdelen en afstellingen. Voorwaarde is wel dat de tekeningen en de simulator honderd procent goed gekalibreerd zijn. En de simulatorcoureur moet weten wat hij doet.