Drag Reduction System, oftewel een systeem om de luchtweerstand te verminderen. In de praktijk betekent dit dat een deel van de achtervleugel van een Formule 1auto omlaaggeklapt kan worden om zo de luchtweerstand te verlagen en de topsnelheid te verhogen.
In 2011 introduceerde de autosportfederatie FIA het Drag Reduction System, kortweg DRS, met als doel het aantal inhaalacties te verhogen. Formule 1-auto’s kunnen elkaar moeilijk op korte afstand volgen omdat ze erg afhankelijk zijn van neerwaartse druk. De achterste auto kan last krijgen van turbulente luchtstromen die de werking van de vleugels en overige aërodynamische onderdelen verminderen. Het idee achter DRS is dat een coureur, waarmee hij op een vooraf bepaalde plek maximaal één seconde achter zijn voorganger rijdt, zijn DRS mag activeren. Hierdoor klapt een deel van de achtervleugel open, waardoor de topsnelheid toeneemt en inhalen wordt vereenvoudigd. De werking ervan is afhankelijk van de lengte van het rechte stuk en de afstelling van de auto.
Op circuits waar met relatief vlakke vleugelstanden wordt gereden, zoals Monza, is het effect van DRS veel minder dan op bochtige circuits waar de vleugel in relatief steile stand is afgesteld. Sinds de introductie van DRS is het aantal inhaalacties enorm toegenomen. Kritiek is er ook: inhalen zou door DRS te gemakkelijk worden en minder vragen van het talent van de coureur. Ook wachten veel coureurs met hun inhaalactie tot ze op het gedeelte van de baan zijn waar het gebruik van DRS is toegestaan - meestal het rechte stuk - waardoor er op de rest van het circuit weinig wordt ingehaald.