Reemst was in de 15de eeuw een gebied met mogelijk een nederzetting van enkele boerderijen op de Veluwe tussen Otterlo en Wolfheze. Niet dit toponiem maar afgeleide vormen worden het eerst in een oorkonde uit 1427 vermeld: Remsterwech en Reemssche placken, in 1437 Riemscherweg en Reymsche placken (waar plaggen werden gemaaid).
Mogelijk kan aan het toponiem de betekenis riem = 'strook afgestripte of geploegde grond' worden verbonden.
In het begin van de 17de eeuw werden ten westen van Reemst gebieden ontgonnen die Nieuw-Reemst of West-Reemst werden genoemd. Reemst kreeg toen de naam Oud-Reemst.
