Ieder jaar duiken duizenden nieuwe computervirussen op. Sommige zijn zo schadelijk dat ze de kranten halen. In 1999 waren dat onder meer het melissavirus, het papavirus en het Tsjernobylvirus. Het papavirus en het melissavirus sloegen in maart 1999 toe, het Tsjernobylvirus werd op 26 april 1999 actief, precies dertien jaar na de kernramp in Tsjernobyl in de Oekraïne. NRC Handelsblad maakte als eerste melding van het Tsjernobylvirus, op 24 april 1999. ‘Virusdeskundigen waarschuwen voor een computervirus dat nog gevaarlijker is dan Melissa. Het CIH-virus, ook wel Tsjernobyl-virus genoemd, wordt op 26 april actief. […] Het virus vernietigt de gegevens op de harde schijf van computers met de besturingssystemen Windows 95 en Windows 98. Daarnaast is het mogelijk dat de computer onbruikbaar wordt door toedoen van het virus. Het CIH-virus is in staat de processor, het meest vitale onderdeel van een pc, kapot te maken.’
Hoewel er allerlei software gratis ter beschikking werd gesteld om het Tsjernobylvirus onschadelijk te maken, richtte het enorme schade aan. ‘Het Tsjernobylvirus heeft gisteren’, meldde de Volkskrant op 28 april, ‘honderdduizenden computers onklaar gemaakt, vooral in Azië en het Midden-Oosten. Turkije en Zuid-Korea meldden elk dat zeker 300 duizend computers door het virus zijn aangetast.’ Twee dagen later werd de maker van het virus gepakt: de Taiwanese informaticastudent Chen Ing-hau.
De constante stroom computervirussen — een woord uit 1988 — levert ook allerlei nieuwe woorden op. In 1999 waren dat onder meer antivirusbedrijf, antivirusindustrie, e-mailvirus, nepvirusmelding, plaagprogramma (‘Voor het verwijderen van het plaagprogramma is niet per se een virusscanner nodig; dat kan ook met de hand’), scriptvirus (een nieuwe benaming voor macrovirus, een woord uit 1995) en virus-encyclopedie. In die encyclopedie, die te vinden is op www.viruslist.com, waren eind 1999 ruim vijftienduizend ‘computerziektes’ verzameld.
