Compromis die het gevolg is van uitvoerig overleg, waarbij alle partijen hun zegje hebben mogen doen. De polderoplossing is, met andere woorden, het gevolg van polderoverleg, een woord dat in juli 1999 debuteerde, en dat sindsdien zeker honderd keer is aangetroffen.
Voorzover bekend debuteerde polderoplossing op 8 december 1999 in het Rotterdams Dagblad:
Vandaar dat er een kabinetsbeslissing uit de bus is gerold die alle kenmerken van een typische Nederlandse polderoplossing bevat. Er mag weliswaar nu niet worden geboord door de NAM, maar het besluit sluit niet uit dat het in de toekomst, als de laatste spoortjes twijfel over eventuele natuurschade zijn weggenomen, wél wordt toegestaan. Geen afstel dus maar uitstel.
In de loop van 2000 werd het woord onder meer gebruikt in Trouw (‘Met een echte polderoplossing maakt De Waal een eind aan deze discussie: “Wij zorgen dat het loon zo hoog is dat iedereen een afwasmachine kan kopen”‘) en in de Volkskrant (‘Het was een echte polderoplossing. Baan gered, ING 150 miljoen gulden minder verlies en de overige aandeelhouders buitenspel.’)
De enorme populariteit van samenstellingen met polder- gaat terug op het poldermodel, de als typisch Nederlands beschouwde bestuurlijke en politieke cultuur, gericht op consensus tussen overheid, werkgevers en werknemers, die economische ontwikkeling mogelijk zou maken, onder meer door loonmatiging. Het woord poldermodel debuteerde in december 1996 en wordt toegeschreven aan mr. Evert Rongen, vice-voorzitter van de CDA-fractie in de Eerste Kamer.
