Op internet zijn talloze scripties, uittreksels en spreekbeurten te koop of te krijg. Op sites als SchoolSucks.com en EZWrite.com kunnen studenten voor een paar dollar per pagina een werkstuk downloaden (een woord uit 1991), en in Nederland is van alles te verkrijgen op websites als Uittreksels.nl of de OkiDoki-homework-site. Vooral in de Verenigde Staten wordt veel van deze mogelijkheid gebruikt gemaakt. Volgens een onderzoek van de Universiteit van Berkeley zou een derde van de studenten plagiaat plegen. Maar de tegenkrachten worden sterker, meldde NRC Handelsblad op 18 december 1999. Twee studenten van de Universiteit van Berkeley, John Barrie en Christian Storm, bouwden een zogenoemde plagiaatcontrolemachine of anti-plagiaatmachine, een computerprogramma dat op het web nazoekt of teksten overgeschreven zijn. ‘Deze service’, aldus de NRC, ‘is verfijnder dan het gewoon nazoeken van woorden en zinnen op het Internet (zoals andere anti-plagiaatmachines doen). […] Structuur en inhoud van een stuk tekst worden geanalyseerd en vergeleken met artikelen uit een database. Die is opgebouwd door met behulp van software-robots het web af te speuren. Teksten worden bekeken tot op het niveau van stukken van acht woorden. Van elk artikel wordt een abstracte mathematische weergave berekend, die als een soort vingerafdruk fungeert. Met die vingerafdruk wordt vervolgens de database afgezocht. De aanvrager krijgt na een paar dagen een rapport waarin de waarschijnlijkheid wordt aangegeven dat het artikel origineel is. Geplagieerde fragmenten worden aangegeven mét de sites waaraan deze ontleend zouden kunnen zijn.’
Het computerprogramma van Barrie en Storm is ook wel plagiaatdetector genoemd. Dat woord dateert uit 1992.
Vergelijk dartmachine en spijbelchip.
