De gewone wetgevingsprocedure behelst de gezamenlijke vaststelling van een verordening, een richtlijn of een besluit in het algemeen, door het Europees Parlement en de Raad tezamen, op voorstel van de Commissie.
Artikel 294 van het Verdrag betreffende de werking van de EU definieert dit als de meest gewone wetgevingsprocedure van de EU. Hierdoor krijgt het Europees Parlement de bevoegdheid EU-wetgeving tezamen met de Raad van de Europese Unie vast te stellen.
Met het Verdrag van Lissabon is het Europees Parlement een medewetgever op gelijke voet met de Raad geworden, behalve in gevallen voorzien in de Verdragen waarop overleg- of goedkeuringsprocedures van toepassing zijn. De gewone wetgevingsprocedure omvat ook stemming bij gekwalificeerde meerderheid in de Raad.
Het Verdrag breidt overigens de domeinen uit waarop stemming door middel van deze procedure van toepassing is, en draagt zo bij tot de uitbreiding van de bevoegdheden van het Europees Parlement.
De medebeslissingsprocedure omvat een of twee lezingen, en, indien deze niet lukken, een bemiddelingsprocedure en een derde lezing. Zij heeft tot gevolg dat de contacten tussen het Parlement en de Raad, de gezamenlijke wetgevers, en met de Europese Commissie worden geïntensiveerd.
Zie ook
• Bemiddelingscomité
• Raad van de Europese Unie
• Gekwalificeerde meerderheid
• Europees Parlement
• Eenparigheid van stemmen
• Wetgevingsprocedures
• Het Verdrag van Lissabon
• Wetgevende bevoegdheden (Europees Parlement)
• Gewone wetgevingsprocedure (Europees Parlement)
