Vanaf het begin is het een belangrijke doelstelling van de EU geweest om de economische en sociale verschillen tussen haar verschillende regio’s terug te dringen door middel van haar cohesiebeleid. Hierbij worden structuurfondsen aangewend om de doelstellingen van de Europa 2020-strategie te realiseren.
Deze fondsen pakken de problemen aan van:• regio's met ernstige en permanente natuurlijke en demografische belemmeringen (waaronder een zeer geringe bevolkingsdichtheid, insulaire, grensoverschrijdende en bergregio’s),
• regio’s die een industriële overgang doormaken, en
• landelijke gebieden.
Het Verdrag van Lissabon voegde daar een derde dimensie aan toe: territoriale samenhang. Dit houdt in dat optimaal gebruikgemaakt wordt van de sterke punten van een grondgebied zodat bijgedragen wordt aan de algehele duurzame en evenwichtige ontwikkeling van de EU. Dit omvat een gezamenlijke planning van een grondgebied en zijn buren en de implementatie van optimale oplossingen voor kwesties als vervoer, internet, enz.
Financiering voor doeleinden van samenhang is beschikbaar van:
• het Europees Fonds voor regionale ontwikkeling
• het Europees Sociaal Fonds
• het Europees Cohesiefonds
• het Europees Landbouwfonds voor plattelandsontwikkeling
• de Europese Investeringsbank.
De artikelen 174 tot en met 178 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie bieden de rechtsgrondslag voor het cohesiebeleid van de EU. Om samen te vallen met de goedkeuring van het meerjarig financieel kader van de EU, heeft de EU een aantal nieuwe verordeningen aangenomen die van toepassing zijn op bovenstaande fondsen voor de periode 2014-2020.
Zie ook
• Comité van de Regio's
• Financieringsfaciliteit voor Europese verbindingen
• Europese Investeringsbank (EIB)
• Structuur- en investeringsfondsen
• Subsidiariteit
• Duurzame ontwikkeling
• Trans-Europese netwerken (TEN)
• Informatiefolder van het Europees Parlement over economische, sociale en territoriale samenhang
