een oud eufemisme (reeds in de zestiende eeuw gebruikelijk) voor misdaad; vergrijp; overtreding van de wet. Afgeleid van het Latijnse ‘delictum’. Een vreemd woord schept de nodige afstand. Soms willen we de gevoelens van bepaalde mensen sparen door hun tekortkomingen (lichamelijke, geestelijke of morele) te camoufleren.
Het aantal seksuele delicten stijgt het sterkst in kleine en middelgrote gemeenten.
NRC Handelsblad, 26-03-99
Twee op de drie jongeren pleegt wel eens een delict.
Nieuwe Revu, 07-04-99
Het aantal delicten gepleegd door jongeren moest omlaag.
Vrij Nederland, 06-11-99
