pen - mannelijk lid; het motief voor de naamgeving berust wsch.. evenals bij potlood, op de vorm; mogelijk is ook pen: metalen staaf om iets mee vast te zetten, pin, spie (vgl. deuvik), (Sch. P. 53 [1970]).
Hierbij: pennen, cohabiteren (van de man); eig. met een pen vastmaken'.Wie nog geen jodin gepend (heeft), heeft de liefde niet gekend, endt.
en: pennemes, mann. lid; eig. ‘klein, scherp mesje’ (vgl. mes. vlijm). Zy verliefde op Jaap de Schoolmeesters Pennemesje, Pans Fluytje 20 [1675].
