Woontoren, oudste kern van het middeleeuws → kasteel, oorspronkelijk meestal op een al of niet kunstmatig opgeworpen hoogte gelegen (→ motte, bergje of → werf) en van hout opgetrokken; later stenen muren, poorten en torens. Tot ca. 1200 ontbreken gelijkvloerse vensters en ingangen.
Op de verdieping bevond zich een gewoonlijk overwelfde ruimte, die men langs een ladder of vlonder moest bereiken. Vgl. oudste periode slot → Haamstede, slot → Moermond, de → Hellenburg e.a., voorts de berg van Troje (motte) te → Borsele. Zie ook → Kastelen.LITERATUUR
Claassen, Van mottoren tot kasteel, Haslinghuis, Bouwkundige termen. Renaud, Le chateau du XIHe siècle. 435-458. Tack, Walcherse werven.
