(Gemert 1782-Delft 1858), studeerde aan de universiteiten van Keulen en Utrecht; promoveerde in 1803 tot dr. in de rechtswetenschappen; vestigde zich als advocaat in ’s-Hertogenbosch; huwde Maria Vermeulen. Borret werd schoolopziener in Noord-Brabant.
Hij werd in 1808 lid van de Hoge Vierschaar van stad en Meierij, in 1809 chef politie op het ministerie van justitie en ereburger van Amsterdam. Borret werd benoemd tot rechter-plaatsvervanger in ’s-Hertogenbosch. In 1814 werd hij lid van het college van Gedeputeerde Staten van Noord-Brabant en in 1821 lid van de Raad van State. In 1825 wilde de regering hem benoemen tot Gouverneur-Generaal van Nederlands Oost-Indië, maar Borret bedankte. In 1842 werd hij gouverneur van de provincie Noord-Brabant. Hij bleef tot 1856 in functie. In die tijd nam hij het bestuur van de provincie Limburg over tot deze provincie in 1842 bij Nederland werd gevoegd.Hij was de vader van mr.Eduard Borret, minister van justitie.
Bron: mr. J. Verhagen in Ed. Brabant, 1950.
