Naastingsrecht. Volgens het Oudgermaanse recht was men geen eigenaar van zijn onroerend goed, maar slechts administrateur.
Het goed behoorde aan de maagschap of in ruimer verband aan de buurschap. Toen vervreemding aan derden mogelijk werd, behielden deze groepen echter de N.
Het goed moest eerst aan hen worden aangeboden (zie Boden en consenten). Zij konden het tegen 3/4 van de waarde, later tegen de volle waarde overnemen.Zie: Themis, 2de verz. xvi (1869), 88-123.
