(Termunten 1752 - Leeuwarden 1824)
Studeerde theologie in Groningen en promoveerde in 1775. Gereformeerd predikant in Buitenpost (1775) en Zeerijp (1780). Hoogleraar theologie in Harderwijk (1781) en Groningen (1798-1822).
Muntinghe behartigde in de Franse tijd als rector met kracht de belangen van de universiteit. Hij verdedigde het beginsel van vrij onderzoek en kan daarmee een voorloper van de Groninger Richting worden genoemd. Muntinghe was een bekwaam exegeet, wat onder meer blijkt uit de vertaling van de Psalmen met taalkundige aanmerkingen (1790). Zijn elfdelige hoofdwerk Geschiedenis der menschheid naar den Bijbel (1801-1819) toont zijn kritische geest als systematisch theoloog. Muntinghe was een geliefd prediker in Groningen. In zijn hoedanigheid van plaatselijk directeur was hij nauw betrokken bij het Nederlandsch Zendeling-Genootschap.
Hij behoorde tot de vaste medewerkers van het Maandschrift tot Nut van 't Algemeen (1805-1811 en 1815-1817). In het koor van de Groninger Martinikerk bevindt zich een gedenksteen voor hem.
Lit.: B.H. Lulofs, Lijkkrans bij den dood van mijnen waardigen oom Herman Muntinghe (Groningen 1824).
