Leesstoel, lezenaar met zitbank (vgl. lectorium). In m.e. kloosters ook een meer uitgebreid gestoelte, dat zich half binnen het refectorium bevindt en half als een kuip naar buiten toe is uitgebouwd (preekstoel). Deze is bereikbaar langs een trap, meestal in de dikte van de muur.
Van het pulpitum werd tijdens de maaltijden stichtelijke lectuur voorgelezen. In de refter van het Kruisherenklooster van Ter Apel (Gr.) bleef een pulpitum met arkel uit 1554 bewaard. In de Engelse kloosterarchitectuur is het een oksaal, van welks tribune ook de schrift gelezen werd.
Westelijk hiervan bevonden zich, als afscheiding tussen retrochoir en conversen- of lekenkerk, nog een wand en de triomfbalk.
