zijn Roomsche priesters, die als helpers van den bisschop alleen bevoegd zijn om de mis op te dragen, de sacramenten te bedienen behalve het priesterschap en het vormsel, en te prediken. Zij ontvangen hun macht van den bisschop, die boven hen staat, en alleen bevoegd is om ook het sacrament des priesterschaps en het vormsel toe te dienen.
De priesters missen dus de macht om het priesterschap voort te planten; hun priesterschap is onvruchtbaar; zij zijn dienaren en helpers van den bisschop, omdat deze niet overal kan zijn en niet alles kan doen; maar zijn op hun beurt boven de diakenen verheven, die den priesters alleen behulpzaam mogen zijn bij het opdragen der mis; en voorts den doop mogen bedienen, de communie mogen uitreiken en mogen prediken.In de 16e eeuw zijn vele mispriesters met de reformatie meegegaan. Sommigen hadden bij Rome een vaste standplaats; anderen waren rondreizende priesters, zonder aan een bepaalde kerk verbonden te zijn; en trokken van de eene plaats naar de andere; boden hun geestelijke hulp aan jagers, schippers, kooplieden, reizigers; bedienden voor hen de mis en doopten hunne kinderen. De kerken kwamen zijdelings met hen in aanraking door den doop, dien zij hadden toegediend aan kinderen van ouders, die tot de Gereformeerde kerken overgingen. De oude synoden bepaalden, dat de doop van die rondreizende priesters, die wel aan geen plaats gebonden waren, maar toch in de Roomsche kerk een zekere roeping hadden, niet herhaald zou worden. Maar zij waren zeer voorzichtig hen niet lichtvaardig tot de bediening des Woords toe te laten.
