(colidei in het Latijn, wat afgeleid is uit het Keltische ceile-de d. w. z. vriend van God). De Culdaeers waren priesters, die zich tot in de 14e eeuw staande hebben gehouden als overblijfsel van een oudkeltisch Christendom in Ierland en Schotland.
Geestelijken, die zich meestal 12 in getal met een prior aan het hoofd tot een gemeenschappelijk geestelijk doel naar voorgeschreven regel verzamelden, waren er sinds de 8ste eeuw vele in Ierland en Schotland. De regelen van deze Culdaeers bevatten het volgende: het huwelijk werd toegestaan, maar de echtelijke omgang werd verboden voor den tijd van eiken kerkelijken dienst.
Zij werden door de gewone geestelijken zeer onderdrukt en daardoor verdwenen langzamerhand de Culdaeers. Het is onjuist deze Culdaeer te beschouwen als een voortzetting van de Iro-Schotsche kerk.
