Christelijke encyclopedie

F.W. Grosheide (1926)

Gepubliceerd op 29-12-2019

Athanasius

betekenis & definitie

Bijgenaamd „vader der rechtzinnigheid”, is een zeer belangrijke figuur geweest in de 4de eeuw. Hij werd omstreeks 276 in Alexandrië geboren en ontving ook daar zijn opleiding.

Sinds 319 was hij diaken. Bisschop Alexander zag in hem een jongen man van ongemeenen aanleg.

Hij nam hem mede naar het concilie van Nicea in 325, waar Athanasius zijn grooten strijd voor de Godheid van Jezus Christus begon. Dat is de strijd zijns levens geweest en in dien strijd heeft hij gezegepraald. ïn zijn leven blinken trouw en wijsheid, kracht en heldenmoed, wetenschap en geloof als om strijd uit.

Hij was een ijverig asceet en als de levensbeschrijving van den heiligen Antonius van zijn hand is, heeft hij den lof der ascese bezongen.Sinds 328 was hij bisschop van Alexandrië. Hij werd in den Ariaanschen strijd gewikkeld, zooals geen ander. Vijf maal werd hij verbannen. Eerste verbanning 335—337. Tweede verbanning 340—346. Derde verbanning 356—361.

Vierde verbanning 362—364. Vijfde verbanning 365—366. Bijna twintig jaar bracht hij in ballingschap door. Hij stierf in 373.

Athanasius heeft verschillende geschriften nagelaten, maar het laat zich verklaren, dat zijn belangrijkste geschriften gewijd waren aan de bestrijding van het Arianisme, o.a. Vier redevoeringen tegen de Arianen, een Apologie tegen de Arianen, Over de besluiten van het concilie van Nicea e.a.