Gepubliceerd op 31-12-2016

Wegverkeersterrein

betekenis & definitie

Terrein in gebruik voor verkeer en vervoer over het hoofdwegennetwerk. Toelichting Tot wegverkeersterrein wordt gerekend: auto(snel)wegen, hoofdverkeerswegen en verharde wegen breder dan twee meter die onderling een netwerk van verbindingen vormen, inclusief bermen, parkeerplaatsen, busstations, benzinestations en opslagplaatsen voor wegonderhoudsdiensten.

Niet tot wegverkeersterrein wordt gerekend: ingesloten groen groter dan 1 ha in gebruik als agrarisch terrein of bos, ingesloten water groter dan 1 ha en hoofdwegen in aanbouw. Zie ook: Bodemgebruik, Classificatie

< >