Biologische encyclopedie

G. Th. van Kempen (1974)

Gepubliceerd op 03-04-2020

zenuwcel

betekenis & definitie

of neuron, grondeenheid van zenuwstelsel. Is prikkelbaar en bezit geleidend vermogen.

Bestaat uit een cellichaam met kern en één of meer uitlopers in twee soorten: kleine, goed vertakte dendrieten en lange, zo goed als niet vertakte neurieten. Dendrieten geleiden impulsen naar het cellichaam, neurieten geleiden „van het cellichaam af”. Neuriet is omgeven door mergschede en schede van Schwann en vertoont insnoeringen van Ranvier, ➝ actiestroom.