Als men op de hoogte is van een oud bijgeloof, wordt de stille melancholie van het gezang der nachtegaal (naast de leeuwerik de meest geciteerde Shakespeare-vogel - ‘Het was de nachtegaal en niet de leeuwerik’) nog aangrijpender: het lied van de nachtegaal verzacht het lijden van de zieken en bezorgt de stervenden een pijnloos afscheid. Wordt het broedsel van een nachtegaal dood geboren, dan maakt het gezang der ouders de kleine boreling(en) weer levend.
Sedert de oudheid wordt de stem van de nachtegaal als een gunstig voorteken beschouwd.→ Voortekens, goede en slechte.
