nachtegaal
...
Algemeen Nederlands Woordenboek (2009-heden)
bekende zangvogel. kleine vogel met een onooglijk verenkleed die zelden gezien wordt omdat hij verscholen leeft in het struikgewas, maar die wel gehoord wordt omdat hij een luide, fraaie, melodische zang voortbrengt. Wordt ook gebruikt om vogels uit vier verschillende geslachten (Luscinia, Calliope, Larvivora en Leiothrichidae) te benoeme...
Wiktionary (2019)
nachtegaal - Zelfstandignaamwoord 1. (vogels) Luscinia megarhynchos, een lijsterachtige zangvogel met een rossig bruine staart ♢ De nachtegaal staat bekend om zijn zang. Woordherkomst uit het Middelnederlands nachtegale, oude samenstelling van nacht en het Germaanse wer...
Muiswerk Educatief (2017)
nachtegaal - zelfstandig naamwoord uitspraak: nach-te-gaal 1. grauwe vogel, die in de avond en in de vroege ochtend prachtig zingt ♢ we horen hier elke avond een nachtegaal 1. een stem als een nachtegaal ...
Vogelbescherming Nederland 2009)
Bijna iedereen heeft wel eens gehoord over de fabelachtige zangkwaliteiten van de nachtegaal. Slechts weinigen hebben 'm ook gezien. Het is een onopvallend gekleurde vogel die zich bij voorkeur ophoudt in struikgewas. Dichte braamstruwelen met brandnetels in bosranden en houtwallen en dichte struwelen in de duinen zijn favoriet. Geluid Luide...
Walter Gerlach (2000)
Als men op de hoogte is van een oud bijgeloof, wordt de stille melancholie van het gezang der nachtegaal (naast de leeuwerik de meest geciteerde Shakespeare-vogel - ‘Het was de nachtegaal en niet de leeuwerik’) nog aangrijpender: het lied van de nachtegaal verzacht het lijden van de zieken en bezorgt de stervenden een pijnloos afscheid....
Fink (1998)
Ook in de droom vliegt de nachtegaal op grote hoogten en zingt z’n lied - wat sinds de oudheid wordt geïnterpreteerd als een schitterende stemming, die in de waaktoestand wordt overgebracht. Soms kondigt de nachtegaal een goed bericht aan. Zit hij in een kooi (zie ‘Kooi’) opgesloten, dan hebben onze gevoelens het nulpunt bere...
Hans Biedermann (1992)
dichterlijk ‘Philomele’, gold in de Oudheid als klagende moeder die met de roep ‘Itys’ haar kind beweent (Philomela doodde Itys, de zoon van de man die haar onteerde; Ovidius, ‘Metamorfosen’). Ze was tevens het symbool van het door mensen nagestreefde vermogen welluidende taal voort te brengen, en dichters duidde...
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: